ارسال توسط
در تاریخ 12 آبان 1398 12:19
( گروه:
اخبار سلامت )
در دیابت نوع 2، قندخون به 3 علت عمده بالا می رود: یا انسولین به مقدار کافی توسط لوزالمعده ترشح نمی شود، یا در سلول های بدن نسبت به عمل انسولین مقاومت وجود دارد و یا کبد قند (گلوکز) بیشتری تولید می کند.
داروهای پایین آورنده ی قند خون هر یک با تغییر در یکی و یا بیشتر از عوامل فوق منجر به کاهش قندخون می شوند. البته نقش این داروها تنها مختص به پایین آوردن قند خون نیست. بعضی از این داروها باعث کاهش وزن و چربی خون که از عوامل ابتلا به بیماری های قلبی هستند نیز می شوند.
ذکر این نکته لازم است که تمام گروه های دارویی پایین آورنده قند خون به جز یک گروه (گروه سوم) هیچ گونه تاثیری بر کنترل قند خون در دیابت نوع 1 ندارند و تنها مختص افراد مبتلا به دیابت نوع 2 می باشند.
گروه های مختلف دارویی: قرص های دیابت شامل 4 گروه اصلی به شرح زیر می باشند:
- گروه اول افزایش دهنده ی ترشح انسولین از لوزالمعده است.
- گروه دوم مسئول کاهش تولید گلوکز در کبد می باشد.
- گروه سوم موجب کاهش جذب گلوکز از روده ها می گردد و بدین ترتیب نقش مهمی در کاهش قندخون بعد از غذا دارد.
- گروه چهارم گروهی جدید است و باعث کاهش مقاومت بدن به انسولین می گردد که یکی از مهمترین علل افزایش قند خون در دیابت نوع 2 است.
نکاتی در مورد قرص های دیابت:
اگر شما به تازگی مبتلا به دیابت شده اید، بهترین انتخاب برای شروع درمان دارویی داروهای گروه اول است زیرا لوزالمعده شما هنوز می تواند انسولین ترشح کند.
البته به تدریج که از میزان ترشح انسولین کاسته می شود نیاز شما به این داروها نیز افزایش پیدا خواهد کرد.
داروهای نسل دوم گروه اول (مثل گلی بن کلامید) به خاطر نیمه عمر کوتاهتر (نیمه عمر مدت زمانی است که غلظت دارو در بدن به نصف مقدار اولیه می رسد) نسبت به نسل اول، کمتر موجب بروز حملات افت قندخون (هیپوگلیسمی) می شوند و از طرفی قندخون بعد از غذا را نیز بهتر کنترل می کنند.
از آنجایی که داروهای نسل اول گروه اول (مثل کلرپروپامید) نیمه عمر طولانی دارند و مدت زمان زیادی در بدن باقی می مانند، خطر بروز هیپوگلیسمی نیز به دنبال مصرف آن ها زیاد می باشد. بنابراین بهتر است این داروها در افرادی که متوجه قندخون پایینشان نمی شوند (عدم اطلاع از هیپوگلیسمی) و نیز در افراد مسن مصرف نشوند.
یکی از عوارض مصرف داروهای گروه اول افزایش وزن می باشد. بنابراین اگر شما جزء افراد چاق هستید، بهتر است از داروهای گروه دوم مثل متفورمین استفاده کنید.
از آنجایی که در گروه اول ترشح انسولین به طور ناگهانی پس از مصرف دارو افزایش می یابد، لازم است که شما این داروها را اندکی قبل از غذا مصرف کنید تا احتمال بروز حمله هیپوگلیسمی بعد از غذا کمتر شود.
اگر شما از داروهای گروه اول استفاده می کنید احتمال بروز هیپوگلیسمی در شما مخصوصا هنگام تاخیر در خوردن غذا و یا افزایش فعالیت فیزیکی بیشتر خواهد شد. بنابراین لازم است تا شما همانند افراد دیابتی نوع 1 همیشه مقداری غذای شیرین مثل قند همراه خود داشته باشید تا بتوانید به سرعت حملات هیپوگلیسمی احتمالی را درمان کنید و جلوی پیشرفت آن را به سمت بیهوشی کامل بگیرید.
عوارض گوارشی گروه دوم را می توان با شروع مقادیر کم دارو و افزایش تدریجی آن هر 3-2 هفته یک بار به حداقل رساند.
شروع اثر داروهای گروه اول بسیار سریع می باشد در حالی که داروهای گروه دوم به چند هفته یا ماه وقت نیاز دارند تا اثرات خود را نشان دهند.
از آنجایی که متفورمین باعث کاهش وزن، بهبود وضعیت چربی خون و کاهش مقاومت بدن نسبت به انسولین می شود انتخاب بسیار خوبی برای شروع درمان در افراد چاق مبتلا به دیابت نوع 2 است که چربی خون بالایی دارند.
در مواقعی که قند خون در شروع دیابت خیلی بالا است (بیشتر از 300mg/dl ) داروهای پایین آورنده قندخون مخصوصا گروه اول نمی توانند به خوبی قندخون را کنترل کنند. در این مواقع بهتر است درمان با تزریق انسولین شروع گردد و به تدریج که قندخون پایین تر می آید قرص های دیابت جایگزین انسولین شوند.
برخی از داروهای کنترل کننده قند خون عبارتند از:
هیچ گاه مقدار مصرف قرص های خود را سرخود افزایش ندهید چون خطر پایین افتادن شدید قندخون وجود دارد.
هنگام مراجعه به هر پزشکی حتما وی را از وجود دیابت خود و نیز نام داروهایی که مصرف می کنید مطلع سازید زیرا بسیاری از داروها ممکن است اثرات نا مطلوبی بر روی کنترل دیابت شما داشته باشند و یا اثرات قرص های شما را کم یا زیاد کنند.
منبع: خانه دیابت ایران
برای تهیه داروهای کنترل کننده قند خون می توانید با واحدهای فروش شرکت پخش سراسری محیادارو در سراسر کشور تماس حاصل فرمایید - محیادارو