قرص امپاگلیفلوزین (امپاتوس)

امپاتوس دارویی است که به همراه رژیم غذایی مناسب و فعالیت های ورزشی موجب کاهش سطح قند خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 می شود و همچنین خطر بروز مرگ ناشی از اختلالات قلبی عروقی را در این افراد کاهش می دهد.

امپاتوس در درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 و کتواسیدوز دیابتیک اثربخش نیست.

نحوه عملکرد:

عملکرد داروهای جدید ضد دیابت از خانواده =SGLT2مهار کننده های هم انتقالی سدیم-گلوکز مانند امپاگلیفلوزین، ایجاد تداخل در بازجذب گلوکز در توبول پروکسیمال کلیه می بشد (حدود 90 ردصد بازجذب گلوکز به این هم انتقالی سدیم-گلوکز وابسته است). این عملکرد موجب کاهش غلظت گلوکز در خون، کاهش وزن و کاهش فشار خون بواسطه گلیکوزوریا و دیورز اسموتیک می شود.

علاوه بر این، با توجه به عملکرد غیروابسته این گروه دارویی به انسولین، ربخلاف بسیاری دیگر از داروهای درمان دیابت، اثربخشی آن ها حتی در صورت وجود نقصان عملکرد سلول های بتای پانکراتیک نیز به قوت خود باقی است و عوارضی مانند پلی یوریا و پلی دیپسیا متعاقب مصرف آن ها رایج نیست.

مزایا: درمان با امپاگلیفلوزین در یک دوره مشخص (تنها طی 6/2 سال) موجب کاهش خطر بروز حوادث قلبی-عروقی به میزان 14 ردصد و کاهش چشمگیر و غیرمنتظره مرگ های ناشی از این حوادث در مبتلایان به دیابت نوع 2 و بیماری های قلبی عروقی به یمزان 38 ردصد شده است. این دارو همچنین میزان بستری شدن های ناشی از نقصان عملکرد قلبی عروقی را نیز به میزان 35 درصد کاهش داده است.

در مطالعه ای که بر روی 7020 یمار مبتلا به دیابت نوع 2 و بیماری قلبی عروقی انجام شد درمان با امپاگلیفلوزین (در کنار مراقبت های استاندارد) در مقایسه با پلاسبو، بروز مرگ های ناشی از حوادث قلبی عروقی را به میزان 38 درصد کاهش داد.

امپاگلیفلوزین در مقایسه با گلیمپیراید

در مطالعه ای 208 هفته ای بر روی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2، افزودن امپاگلیفلوزین با دوز 25 میلی گرم به متفورمین در مقایسه به گلیمپیراید با ایجاد خطر بسیار کمتر بروز هیپوگلیسمی موجب کاهش HbA1c شد و نسبت کمتری از بیماران گیرنده امپاگلیفلوزین ناچار به دریافت مضاعف بر درمان استاندارد شدند.

امپاگلیفلوزین در مقایسه با سیتاگلیپتین

امپاگلیفلوزین در کاهش خطر بروز مرگ های ناشی از حوادث قلبی عروقی به میزان قابل توجهی (از لحاظ آماری) بر سیتاگلیپتین ارجح است. در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2، کاهش HbA1c با مصرف امپاگلیفلوزین بیش از سیتاگلیپتین و گلیمپیراید حادث می گردد.

امپاگلیفلوزین در مقایسه با داپاگلیفلوزین و یا کاناگلیفلوزین

بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 تحت درمان با امپاگلیفلوزین عوارض جانبی کمتری را در مقایسه با درمان شوندگان با داپاگلیفلوزین یا کاناگلیفلوزین متحمل می شوند.

نتایج برخی مطالعات اخیر، حاکی از آن است که در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 تحت درمان با مهارکننده های هم انتقالی سدیم-گلوکز، خطر بروز عوارض کلیوی متعاقب مصرف امپاگلیفلوزین کمتر از خطر بروز آن متعاقب مصرف داپاگلیفلوزین است.

مقدار و نحوه مصرف:

- بزرگسالان (افراد بالای 18 سال): دوز مصرف روزانه 10 میلی گرم یکبار در روز می باشد. در صورت نیاز و یا افزایش مقاومت بدن به دارو، دوز روزانه حداکثر به 25 میلی گرم در روز افزایش می یابد.

- سالمندان (افراد بالای 85 سال): شروع درمان جهت کنترل قند خون با این دارو توصیه نمی شود.

- کودکان: بی خطری و کارایی دارو در کودکان بررسی نشده است. از مصرف آن در کودکان خودداری نمایید.

مصرف در بارداری و شیردهی:

بارداری: در دوران بارداری، توصیه نمی شود. سمیت در حیوانات بررسی شده است.

شیردهی: در دوران بارداری، توصیه نمی شود. ترشح دارو در شیر حیوانات بررسی شده است.

• برای تهیه قرص امپاتوس می توانید با واحد های فروش شرکت پخش سراسری محیادارو در سراسر کشور تماس حاصل فرمایید - محیادارو